تداوم کار بیمزد برای زنان
زنان ایرانی هر روز چند ساعت بیشتر از مردان درگیر کارهای خانگی بدون مزد هستند، در حالی که مردان بخش بزرگتری از زمان خود را به اشتغال اختصاص میدهند.
به گزارش آتیه آنلاین، نتایج طرح آمارگیری گذران وقت شهروندان شهری در بهار ۱۴۰۴ نشان میدهد تفاوتهای قابلتوجهی میان الگوی زمانی زنان و مردان وجود دارد.
به گزارش ایسنا، مطابق گزارش مرکز آمار ایران، زنان روزانه بهطور متوسط سه ساعت و ۴۱ دقیقه بیشتر از مردان درگیر کارهای بدون مزد خانگی هستند، در حالی که مردان چهار ساعت بیشتر از زنان وقت خود را صرف فعالیتهای شغلی با مزد میکنند. این آمارها تصویری روشن از تداوم نقشهای جنسیتی سنتی در تقسیم کار روزمره ارائه میدهد.
این طرح که برای افراد ۱۵ ساله و بیشتر در نقاط شهری اجرا شده، با مراجعه حضوری به خانوارها و ثبت فعالیتهای شبانهروزی آنان انجام شده است. دوره اجرای این آمارگیری در سومین هفته خرداد ۱۴۰۴ بوده است.
تحلیل کلی نتایج نشان میدهد که بیشترین بخش از زمان روزانه شهروندان فارغ از جنسیت صرف رسیدگی و خودمراقبتی میشود؛ فعالیتهایی همچون خواب، خوردن، مراقبتهای بهداشتی، استحمام و نظافت فردی که در مجموع ۱۱ ساعت و ۴۷ دقیقه از شبانهروز را دربرمیگیرد. پس از آن، حوزه فرهنگ، فراغت، رسانه و ورزش با ۴ ساعت و ۲۵ دقیقه قرار دارد.
فعالیت خدمات خانگی بدون مزد برای خانوار با ۲ ساعت و ۵۳ دقیقه در رتبه سوم است، اما این شاخص میان زنان و مردان اختلاف زیادی دارد؛ زنان بیش از چهار ساعت و مردان بسیار کمتر از این مقدار وقت صرف این امور میکنند. سپس فعالیتهای اشتغال با مزد با میانگین ۲ ساعت و ۳۵ دقیقه قرار دارد، هرچند مردان در این بخش بیش از چهار ساعت و زنان کمتر از آن زمان اختصاص میدهند.
کمترین زمان نیز تنها دو دقیقه و مربوط به فعالیتهایی مانند کار داوطلبانه، کارآموزی و سایر کارهای بدون مزد است.
بررسی الگوهای جنسیتی نشان میدهد مردان پس از رسیدگی شخصی، بیشترین زمان خود را به حوزه فراغت و رسانه (۴ ساعت و ۴۳ دقیقه) و سپس اشتغال (۴ ساعت و ۳۷ دقیقه) اختصاص میدهند. در مقابل، زنان پس از خودمراقبتی، بیشترین زمان را صرف کار خانگی بدون مزد (۴ ساعت و ۴۲ دقیقه) و سپس فراغت و رسانه (۴ ساعت و ۸ دقیقه) میکنند.
مجموع دادهها نشاندهنده ادامهدار بودن تفاوت نقشهای جنسیتی در ساختار زمانی زندگی روزمره ایرانیان است؛ زنانی با بار سنگینتر کار خانگی و مردانی با تمرکز بیشتر بر فعالیتهای شغلی.