هویت و حریم خصوصی در استفاده از AI در بیمه سلامت

به گزارش آتیه‌آنلاین، استفاده از هوش مصنوعی (AI) در صنعت بیمه سلامت، فرصت‌های چشمگیری در افزایش کارایی، دقت در ارزیابی ریسک و شخصی‌سازی خدمات فراهم کرده است. با این‌حال استفاده نادرست از این فناوری، این صنعت را دچار چالش‌های جدی در خصوص حفاظت از هویت و حریم خصوصی افراد می‌کند.

هویت افراد در بیمه سلامت شامل جزئیات پزشکی، تاریخچه درمانی، وضعیت سلامت، سوابق دارویی و اطلاعات مربوط به بیمه می‌شود و هوش مصنوعی تمام این اطلاعات را جمع‌آوری، پردازش و تحلیل می‌کند.

چالش‌های حریم خصوصی در استفاده از هوش مصنوعی

۱. خطر نقض قوانین حریم خصوصی

سیستم‌های هوش مصنوعی در بیمه سلامت معمولا با حجم زیادی از داده‌های حساس مانند سوابق پزشکی، اطلاعات مالی و شناسه‌های شخصی سروکار دارند در صورت نبود امنیت کافی، این سیستم‌ها هدف حملات سایبری قرار گرفته و اطلاعات حساس افراد فاش می‌شوند.

۲. خطر شناسایی داده‌های ناشناس

هوش مصنوعی توانایی ترکیب مجموعه داده‌ها و شناسایی افرادی که اطلاعات آنها به‌صورت ناشناس ذخیره شده است دارد و می‌تواند هویت آنها را مشخص کند. این موضوع در زمینه‌های تحقیقاتی و آموزشی که از داده‌های ناشناس استفاده می‌شود، نگرانی‌هایی ایجاد می‌کند.

۳. خطا در شناسایی افراد

در صورت پیاده‌سازی نادرست سیستم‌های احراز هویت، ممکن است هویت افراد به اشتباه تشخیص داده شود و مشکلات جدی به‌دنبال داشته باشد. درواقع سیستم‌های هوش مصنوعی با استفاده از فناوری‌های بیومتریک مانند تشخیص چهره یا اثر انگشت می‌توانند افراد را شناسایی کنند. اما این روش‌ها با مشکلاتی چون دقت پایین در شرایط خاص همراه است و نگرانی‌هایی به‌وجود می‌آورد.

۴. تبعیض در استفاده از بیمه سلامت

اگر اطلاعات ورودی به سیستم‌های هوش مصنوعی ناقص باشند ممکن است الگوریتم‌ها نتایج نادرستی را به نفع یا به ضرر بیماران ارائه دهند. حتی احتمال دارد به‌عمد در داده‌های گروه‌های خاصی تغییراتی صورت داده شود و نتایج آن منجر به تبعیض نژادی، جنسیتی یا اجتماعی شود.

راهکارهای محافظت از هویت و اطلاعات فردی

برای مقابله با افشا یا سوء‌استفاده از داده‌های شخصی افراد می‌توان از چند راهکار زیر بهره برد:

* رمزنگاری داده‌ها: استفاده از رمزنگاری‌های پیشرفته برای محافظت از داده‌های حساس بیماران هنگام ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها می‌تواند در حفاظت از هویت و حریم شخصی افراد موثر باشد.

* شفافیت و پاسخگویی: اغلب از هوش مصنوعی با نام «جعبه سیاه» یاد می‌شود، بدین‌معنا که روش تصمیم‌گیری آن خیلی واضح و قابل فهم نیست. اما افراد حق دارند بدانند داده‌ها و اطلاعات آنها چگونه جمع‌آوری و پردازش می‌شود و درعین‌حال باید موافق این اقدام باشند.

* استفاده از روش‌های تفکیک داده‌ها: در این روش، اطلاعات حساس یا شخصی افراد به‌گونه‌ای پردازش می‌شوند تا دیگران به‌راحتی به داده‌های آنها دسترسی پیدا نکنند.

* استفاده از مدل‌های امنیتی قوی: در برخی از کشورها، از سیستم‌های امنیتی متنوعی برای دسترسی‌ها تعریف کرده‌اند که با کمک آنها می‌توانند از هویت و حریم شخصی افراد تا حد زیادی محافظت کنند. مثلا، در آمریکا، قانونی به نام « قانون قابلیت انتقال و مسئولیت‌پذیری بیمه سلامت؛ HIPAA» تصویب شده است که از اطلاعات سلامت بیماران حفاظت و امکان انتقال بیمه سلامت بین مشاغل را فراهم می‌کند. همچنین در این قانون استاندارد‌هایی برای امنیت و محرمانگی داده‌های پزشکی وجود دارد.

استفاده از هوش مصنوعی در بیمه سلامت مزایای چشمگیری دارد اما اگر با اقدامات مناسبی برای حفاظت از هویت و حریم خصوصی بیمه‌گزاران نباشد، دردسرساز می‌شود. با اتخاذ رویکردهای فنی و مدیریتی مناسب، می‌توان از این فناوری بهتر بهره را برد و درعین‌حال از امنیت و اعتماد بیمه‌گزاران محافظت نمود.