عدالت جنسیتی در میدان علوم اجتماعی؛ اولین زن رئیس انجمن جامعهشناسی ایران شد
انتخاب نخستین رئیس زن در انجمن جامعهشناسی ایران نمادی از پیشرفت و توجه رو به رشد به نقش زنان در عرصههای علمی و مدیریتی است.
به گزارش آتیه آنلاین، شیرین احمدنیا به عنوان اولین زن رئیس انجمن جامعهشناسی ایران انتخاب شده است؛ اتفاقی که به نظر میرسد دیرهنگام بوده و حوادث و جنبشهای سه سال گذشته نقش مؤثری در تقویت حضور زنان در این جایگاهها داشتهاند. تغییر فضای اجتماعی و علمی و افزایش توجه به مسائل زنان، زمینه را برای این انتخاب مهم فراهم کرده است و نویدبخش تحولات عدالتمحور در ساختارهای مدیریتی و پژوهشی است.
این جامعهشناس در گفتوگویی با روزنامه هممیهن درباره انتخاب خود گفت: «خیلی برایم جالب بود که انتشار خبر ریاست یک زن و اولین زن در انجمن جامعهشناسی ایران، ناگهان چقدر انعکاس وسیعی پیدا کرد و پیامهای تبریک تلفنی، ایمیلی، در شبکههای اجتماعی و استوریهای متعدد اینستاگرامی که شمار آن از دستم خارج شده است، به اینسو سرازیر شد.»
او بیان کرد: «تا چندی پیش سلطه تفکر سنتی و جنسیتزده در همهجا موانعی را ایجاد میکرد. اما بهتدریج تغییرات بهسوی زنانهترشدن – بخوانید عدالتمحورتر شدن- جایگاههای تصمیمگیری و مدیریتی رفت؛ چه در سطح نهادهای دولتی و چه در سطح نهادهای غیردولتی، این موضوع را بهتدریج شاهد بودهایم.»
رئیس انجمن جامعه شناسی ایران گفت: «فکر میکنم در این سهسال، تحولات جنبشهایی که توسط زنان و برای زنان رخ داد، چهره شهرها و زندگی اجتماعی را در حد وسیعتری هم دگرگون کرد؛ ازطرفی این جنبشها موجب شد سوژه زنان به اولویت تحقیقاتی مبدل شود و گشایشی در زمینه پرداختن به پرسشهای روز، پیرامون شرایط زندگی زنان و تجربه زیسته آنان شکل بگیرد. فکر میکنم فضای مردانه علوم اجتماعی تا حدی تغییر کرده و متناسبسازی شده است. حالا شاید درواقع از نظر کمی این موضوع به چشم نیاید اما از نظر ارتقای جایگاه زنان، ما شاهد این تغییرات بودهایم.»
شیرین احمدنیا گفت: «از موارد نقاط قوت فعالیتهای انجمن باید به رشد چشمگیر تعداد گروههای علمی، تخصصی انجمن جامعهشناسی ایران اشاره کنم که در آخرین آمار آن، تعداد 39 گروه علمی فعالیت داشتهاند که از این میان نسبت مدیران زن در آنها به 35 درصد بالغ شده است. همانطور که قبلاً اشاره کردم، فضای علمی انجمن در زمینه میدان دادن به فعالان علمی زن گشودهتر شده است و هرچند هنوز نسبت یک سوم مدیران زن نسبت چندان متعادلی به نظر نمیرسد اما همین رشدی که شاهدش بودهایم نوید بخش آیندهای ایدهآلتر در زمینه رفع موانع فرهنگی میدهد.»
او ادامه داد: «این نقد تا حدی درست است که جامعهشناسی در ایران کمتر به مرحله تأثیرگذاری عملی در سیاستگذاری رسیده است. اهالی قدرت، معمولاً اقبالی نسبت به نقطهنظرات و یافتههای کارشناسان علوم اجتماعی نشان نمیدهند. انجمن جامعهشناسی باید الگوی برابریخواهی، گفتوگو و مدارای تفاوتها باشد. هر فردی دور یا نزدیک به پایتخت، سالم از نظر جسمانی یا دارای دشواریهای حرکتی، هر فردی با هر ایدهای، مذهبی، زبانی، لهجهای و هر خاستگاه خردهفرهنگیای بتواند در انجمن، جایی برای فعالیت، مشارکت و بهرهمندی از فعالیتهای علمی جاری برای خود پیدا کند و موانع و هزینهها را تا جایی که در اختیار ماست، کاهش دهیم. اینها بهمعنای این نیست که تاکنون شرایط نامناسب و نامطلوبی حاکم بوده، بلکه بهمعنای تمرکز بیشتر بر دستیابی به چنین اهدافی و تسهیل آن است.»